De top 10 van de beste boeken over doping in de sport 2025
Doping, wordt ook wel pepmiddel of stimulerend middel genoemd. Het is een verboden midden of methode die gebruikt wordt om sportprestaties te verhogen. Er is een grote lijst met middelen en methodes die niet mogen gebruikt worden in de sport, en gezien worden als doping. Het Wielrennen is een sport die vaak in het nieuws is gekomen betreft de doping, maar doping wordt / werd ook zeker in de andere sporten gebuikt.
Op deze pagina vind je de top 10 van beste boeken over doping in de sport. De boeken zijn heel divers, en om een je goed beeld te geven worden de boeken uitgebreid beschreven. Naast een boekomschrijving vind je ook een link van Bol.com.
De link van Bol.com geeft veel extra informatie over het boek zoals de waardering en de recensies van de lezers. Via de link kun je het boek eenvoudig en snel bestellen.
De Rodchenkov-affaire
In De Rodchenkov-affaire vertelt klokkenluider Grigori Rodchenkov over het grootste dopingschandaal uit de sportgeschiedenis. Vladimir Poetin betitelde hem hierom als Ruslands staatsvijand nummer 1.
In De Rodchenkov-affaire, over het grootste dopingschandaal uit de sportgeschiedenis, vertelt klokkenluider Grigori Rodchenkov, bekend van de Oscarwinnende Netflix-documentaire Icarus, zijn complete verhaal: van het moment dat hij als sporter zelf toevlucht zocht tot doping tot het moment dat Vladimir Poetin hem bombardeerde tot Ruslands staatsvijand nummer 1.
De omvang van het Russische dopingprogramma was lang een van de grootste raadselen van de (sport)geschiedenis. Decennialang was dr. Grigory Rodchenkov de spil in een door de staat gerunde en op fraude gebaseerde propagandamachine ten bate van de Russische zaak. Het antidopinginstituut waaraan Rodchenkov leiding gaf bleek in de praktijk een organisatie die het massale gebruik van stimulerende middelen door Russische sporters moest verhullen.
Wanneer de wereld medio 2014 de ware aard van het geheime programma begint te doorgronden en twee van Rodchenkovs collega’s onder mysterieuze omstandigheden om het leven komen, wijkt hij uit naar Amerika. Rodchenkov duikt onder en doet in de onthullende Oscarwinnende documentaire Icarus voor het eerst verslag van zijn duistere werkzaamheden.
De Rodchenkov-affaire is een fascinerende vorm van hedendaagse geschiedschrijving; een reallifethriller waar George Orwell zijn vingers bij af zou likken.
De laatste tour (thriller)
Rouen is in de ban van de start van de Tour de France. Wanneer topfavoriet John Ryder vlak voor de start dood wordt aangetroffen in zijn hotelkamer, staat de Tour op zijn kop.
Autopsie wijst uit dat Ryder overleed aan een hartstilstand en dat hij sporen van doping had in zijn bloed.Vanwege de impact die de dood van Ryder heeft, komt er een uitgebreid onderzoek en de nukkige rechercheur Pierre Thilliez ziet zich, zeer tegen zijn zin, genoodzaakt met het peloton mee te reizen om de zaak op te lossen.
De ambitieuze Amerikaanse journaliste Patricia Wale ziet Ryders dood als hét verhaal van de Tour en samen met haar Britse collega Stephen Dunham gaat ze op onderzoek uit.Ondertussen probeert Maarten Bergerink, Ryders meesterknecht, gewoon mee te koersen in het peloton. De Tour wacht immers op niemand.
Maar dan stort de geletruidrager tijdens een bergrit in een ravijn. Een toevallig ongeluk… of is er meer aan de hand?
De mythe van de rode bloedcel
De mythe van de rode bloedcel maakt duidelijk dat de Amerikaanse ex-beroepswielrenner Lance Armstrong zijn zeven tourzeges mogelijk wel met, maar vrijwel zeker niet door epo- of bloeddoping behaalde. Hetzelfde geldt voor de prestaties van zijn voormalige collega de Nederlander Michael Boogerd en voor vele andere atleten die geschorst werden vanwege het gebruik van epo- of bloeddoping. Dit boek beschrijft de resultaten van bijna acht jaar studie naar de vermeende prestatieverhogende werking van epo- en bloeddoping. Het laat zien dat het zeer onaannemelijk is dat deze vormen van doping aerobe prestaties zoals wielrennen significant bevorderen en dat ze zeker niet doorslaggevend zijn in echte wedstrijden.
Bram Brouwer is arbeids- en organisatiepsycholoog en sportpsycholoog. Ook is hij al ruim 35 jaar schaatstrainer. Begin jaren tachtig was Brouwer een van de eerste gediplomeerde wielrentrainers in Nederland. Verder was hij ruim 35 jaar actief als prestatiefietser, wielrenner, langebaanschaatser en langeafstandsloper. Vanaf het begin van de jaren tachtig was hij, samen met zijn vrouw Gonnie (topmarathonschaatsster en -wielrenster), professioneel begeleider van duuratleten in diverse sporten, maar vooral van wielrenners.
Hieraan kwam halverwege de jaren negentig abrupt een einde toen Gonnie tijdens het geven van een wielertraining plotseling onwel werd en overleed. Een aantal jaren daarna ging Brouwer arbeids- en organisatiepsychologie studeren bij de Open Universiteit. Hij studeerde in 2009 cum laude af op het onderwerp ‘Doping als drogreden’ en behaalde de aantekening sportpsychologie. Vervolgens heeft Brouwer zijn studie naar de vermeende effecten van doping voortgezet in een promotieonderzoek, waarvan dit boek (zijn proefschrift) de weerslag is.
De mythe van de rode bloedcel is niet alleen leerzaam voor sportliefhebbers in het algemeen, maar ook voor (wielren)trainers, antidopingautoriteiten, en juristen, fysiologen, psychologen, filosofen en beleidsmakers in de sportwereld, al dan niet in opleiding. Het boek kan gebruikt worden in de opleidingen voor (paramedische) sportgezondheidszorg op hbo-niveau en hoger.
Supergenen en turbosporters
De 100 meter lopen in minder dan 9 seconden lijkt een kwestie van tijd. De gentechnologie is in staat om het atletisch vermogen te vergroten, de commerciele DNA-laboratoria staan klaar om aan de vraag te voldoen. Het lijkt oneerlijk om door gesleutel aan je DNA je lichaam te verbeteren, maar is het dan wel eerlijk dat genetisch bevoorrechte Kenianen de marathon lopen tegen blanken, of dat Sven Kramer schaatst tegen iemand met ouders zonder topsportverleden? Omdat genetische doping heel moeilijk op te sporen is, zal de lokroep van roem, geld, status en prestige voor velen onweerstaanbaar blijken. Als het aan de dopingautoriteiten ligt, zal genetische doping echter voor altijd een mysterieuze kracht in de sport blijven: de nieuwe dopingtechniek is verboden nog voordat er ook maar zn genetisch opgepepte atleet de arena heeft betreden.
De wielermaffia
Tyler Hamilton, een van de meest geliefde wielrenners, werd in 2004 schuldig bevonden aan het gebruik van doping. In De wielermaffia vertelt hij zijn verhaal. Hij laat zien hoe de wereld van het professionele wielrennen met de komst van het `wondermiddel epo midden jaren negentig in korte tijd drastisch veranderde.
Wie gelooft die renners nog?
Michael Boogerd, Lance Armstrong, Stefan Matschiner, Thomas Dekker, Eufemiano Fuentes, Michael Rasmussen. Dit zijn slechts een paar van de namen die de afgelopen periode veelvuldig in het nieuws zijn gekomen in verband met doping binnen het wielrennen.
Is het topwielrennen meer dan ooit aan bezinning toe? Slikt het publiek dit nog en hoe moeten we alles duiden? Hoeveel vertrouwen moeten we nog hebben in de zuiverheid van de wielersport? Gebruiken ze allemaal? Moeten we voortaan vraagtekens zetten bij elke uitzonderlijke prestatie uit heden én verleden? Kàn dat, topwielrennen zonder doping? Krijgen we doping sowieso ooit uitgeroeid?
Ex-topjournalist Hans Vandeweghe schetst de dopingproblematiek scherp, kritisch en verhelderend. Niemand kan dat beter. Een boek dat pijn doet. ‘Ik ga in dit boek het onverdedigbare niet proberen te verdedigen. Evenmin ga ik het wielrennen sparen, want het wielrennen heeft zichzelf ook niet gespaard.’
Doping
Achtergronden en motieven van gebruik van doping in de sport, met name de topsport, geïllustreerd met schokkende voorbeelden. Maar ook een nieuwe visie op doping en de toekomst van de sport
In De Schaduw Van De Bal
De geschiedenis van het Nederlandse voetbal kent vele duistere kanten: infiltratie door criminelen, omkoping, supportersgeweld, dopinggebruik en kwetsende spreekkoren. In In de schaduw van de bal vertelt Gerrit Valk niet alleen heel boeiend over die donkere zijde, maar hij komt ook met onbekende feiten en verrassende verklaringen.
Daarnaast beschrijft hij hoe de Tweede Wereldoorlog doorwerkte in het betaald voetbal, en beoordeelt hij of Steve Mokone, ‘De Zwarte Meteoor’, werkelijk zo onschuldig was aan zijn veroordeling als biograaf Tom Egbers beweerde. Als toegift op de verhalen is de canon van de geschiedenis van het betaald voetbal opgenomen, met daarin alles wat iedereen die wil meepraten over voetbal moet weten.
Minder getalenteerd, maar eveneens gevormd in de Ajax-jeugd waren Mike Offenberg en Donny Huysen, die beiden begin jaren negentig voor hfc-Haarlem uitkwamen. De vader van Mike, Robbie Offenberg, was een jeugdvriend van Cor van Hout en Willem Holleeder. Hij kwam om het leven bij een auto-ongeluk. Mike zelf was de schoonzoon van drugsbaron Gijs van Dam-sr. Ook Donny Huysen, die een verhouding had met de dochter van vastgoedhandelaar John Wijsmuller (die ervan werd verdacht te zijn afgeperst door Holleeder), was een goede bekende van de Heineken-ontvoerders.
Donny en Mike introduceerden beide bloed-gabbers bij hun voetbalclub Haarlem. Op de eretribune zaten zij ongegeneerd te blowen zonder dat iemand daar iets van durfde te zeggen. Ook kwamen zij regelmatig in de businessclub en het supportershome over de vloer. De laatste keer maakten zij seksuele toespelingen aan het adres van de vrouw van Haarlem-voorzitter Frans Bastiaenen, die daarvan niet gediend bleek te zijn. Holleeder gaf daarop ridderlijk zijn lijfwacht opdracht om haar een dreun te verkopen. Voor Bastiaenen, die geen aangifte durfde te doen, was dit aanleiding om af te treden als voorzitter.
Doping – het duivelse spel met leven en gezondheid
Een sportjournalist vertelt de geschiedenis van de dopingproblematiek in de sport. Aan de orde komen: dopingmiddelen, de effecten ervan, talrijke dopingaffaires en de rol van de media
