|

De top 10 van boeken met verhalen over drank en drugs 2023

Drank en drugs zijn niet meer weg te denken in de huidige maatschappij. Ondanks alle regels en wetgevingen lijken de gebruikers steeds jonger te worden en wordt het ook steeds meer gebruikt. Over zowel drugs als drank zijn de laatste jaren vele boeken geschreven, zowel informatieve boeken, maar ook waargebeurde verhalen.

Voor deze pagina ben ik op zoek gegaan naar de 10 meest ontroerende, aansprekende en inspirerende waargebeurde verhalen / boeken geselecteerd over drank en drugs. Hoewel de verhalen overeenkomsten hebben zijn ze heel verschillend en divers.

De boeken worden uitgebreid beschreven om je een goed beeld te geven heb ik een link van Bol.com aan de beschrijving toegevoegd. Deze link geeft veel extra informatie over de auteur maar ook de boek, zoals de waardering en de recensies van de lezers. Via de link kun jij het boek eenvoudig bestellen.

Parttime-junkie

Renee Kelder was jarenlang verslaafd aan GHB, een drug die nog steeds aan populariteit wint.

Herziene editie: met antwoorden op veel gestelde vragen van jongeren en ouders achter in het boek.

Renee Kelder groeit op in een liefdevol, hoogopgeleid gezin. Ze kijken naar de VPRO, rijden een Volvo en wonen in een keurige buurt in Heemstede. Een gezin waarvan je niet verwacht dat de jongste dochter vanaf haar negentiende zwaar verslaafd raakt aan GHB. Zes jaar lang leidde Kelder een onwaarschijnlijk dubbelleven, want ondanks haar vernietigende levensstijl vol drank en drugs studeerde ze ondertussen braaf in vier jaar af, ging ze nog trouw naar haar museumclubje en werkte ze in de verslavingszorg – de perfecte dekmantel. Niemand had iets door.

Parttime-junkie is het openhartige, spannende en ongelooflijke verhaal van een jonge vrouw die kon liegen als geen ander, maar die uiteindelijk vooral zichzelf voor de gek hield. Met dit boek sluit Renee Kelder haar dubbelleven en haar drugsverleden definitief af.


Droogte

Vol humor en met soms schrijnend zelfinzicht schrijft Mohren over zijn huwelijk, zijn werk, zijn kinderen en zijn pogingen te leren leven met zijn nuchtere zelf

Voor de lezers van Elke Geurts en Henk van Straten en Hallo, muur van Erik Jan Harmens

‘Genadeloos eerlijk en pijnlijk grappig, deze spiegel vol barsten.’ Leon Verdonschot

‘Ik las Droogte en ik voelde nattigheid. Een ontroerend, openhartig boek. Dat hakt erin.’ Jack Poels, zanger van Rowwen Hèze

Ralf Mohren drinkt niet meer, al bijna vijftien jaar. Bloemen, veren en slingers! Maar Droogte is geen verkapt juichverhaal over het achter je laten van een verslaving. Drank bedekte jaren alles onder een zware vochtige deken en eenmaal in het volle licht wordt de schade zichtbaar. Bijvoorbeeld zijn huwelijk: hebben de jaren achterstallig onderhoud de fundering voorgoed gesloopt of is liefde ondanks alles genoeg?

Droogte is het eerlijke, schurende verhaal van een man die zich krampachtig vasthoudt aan een dun touw. Maar er is ook lucht, in de taal, in de humor, en er is winst: in kleine dingen die verborgen bleven in het dimlicht en groots blijken te zijn. Er is muziek, er is voetbal, er zijn vrienden, er is de liefde, en boven alles is daar zijn gezin. Mohren schrijft over veel meer dan verslaving. Hij schrijft over het leven zelf, de twijfel hoe daar grip op te krijgen en de verwondering over het stelselmatig mislukken hiervan.


Pappie’s kleine meid slaapt op straat

Het ontroerende en schokkende levensverhaal van de Haarlemse Stephanie-Joy Eerhart.

Op haar veertiende wordt Stephany-Joy uit huis geplaatst. Ze gaat van woongroep naar opvanghuis, van instelling naar welzijnscentrum. Stephanie wordt dakloos en zwerft over straat. In haar zoektocht naar aandacht, geborgenheid en liefde verdooft ze zich met drugs. Het kost het meisje met de rode haren en de wijde skate-broek een vijf jaar durende zwerftocht voordat zij de kracht vindt om zich aan haar dakloze bestaan te ontworstelen. Ze kickt grotendeels op eigen kracht af en leert leven met borderline, anorexia en de gevolgen van een zwaar auto-ongeluk.

In een rauwe, maar beklemmende stijl beschrijft de nu 24-jarige Stephanie-Joy haar leven tussen de daklozen en in de nacht- en dagopvang van het Leger des Heils. Ook schrijft ze over de complexe verhouding met haar ouders, die lange tijd niet wisten dat hun dochter op straat sliep.


Vluchten naar de hel

Vluchten naar de hel is het waargebeurde, ongelooflijke verhaal van Cindy uit Amsterdam-Noord. Tien jaar oud was ze, toen ze begon met blowen. Een jaar later, ze zat in groep 6, slikte ze XTC en snoof cocaïne. Vier jaar lang slaagde ze erin om te zorgen dat haar ouders daar niet achter kwamen. En toen ze het eenmaal ontdekten, was het te laat. Cindy was veertien jaar oud en een speelbal geworden van de drugs.

Als tiener kreeg ze te maken met jeugdzorg, loverboys en falende instellingen. Vanaf haar achttiende raakte ze verzeild in het drugsmilieu, waarna haar leven negen jaar lang in het teken stond van drugs, angst, spanning, verdoving, geweld en seks. Vluchten naar de hel is haar spraakmakende levensverhaal, zoals ze dat vertelde aan haar buurvrouw Annemarie. Het praten gaf haar de kracht om, zonder hulp, te stoppen met de harddrugs.

In dit boek rekent ze af met een verslaving die een uitweg leek uit een leven vol pijn, verdriet en ellende, maar niets anders bleek te zijn dan een vlucht naar de hel.


Kopstoot

Rogier Dijkman (1959) heeft een alcoholprobleem. Al jong is hij succesvol als cameraman en als documentairemaker. Hij is de man die alles kan en alles heeft. Rond zijn veertigste gaat het echter bergafwaarts. Na een ernstig ongeluk op straat besluit hij een pasfoto te laten maken van zijn gehavende gezicht en dat iedere week te herhalen.

Het is een idee van zijn vriendin Carolien, die de wanhoop nabij is. Deze bijzondere fotosessie vormt de basis van dit boek. De indringende en openhartige teksten van het complexe veranderingsproces, waarin Rogier stopt met drinken en gedurende lange tijd in een antroposofische verslavingskliniek verblijft, zijn ontroerend, eerlijk en onontkoombaar confronterend.

Een verhaal met ziel, over pijn, schaamte en liefde. Eerder publiceerde “De Volkskrant” een selectie uit de beelden en teksten.


Christiane F., mijn tweede leven

De cultfiguur en antiheldin van een generatie is terug.

Miljoenen mensen zijn met de mythe Christiane F. opgegroeid. Het boek Wir Kinder vom Bahnhof Zoo en de gelijknamige film, over de Berlijnse subcultuur van verslaafde kindhoertjes, sloegen in als een bom.

Nu, vijfendertig jaar later, vertelt Christiane voor het eerst haar hele verhaal. Ze is inmiddels de vijftig gepasseerd en vecht nog steeds tegen haar verslaving.

Samen met journaliste Sonja Vukovic heeft Christiane haar leven samengevat: haar avonturen met rockidolen als David Bowie en Nina Hagen, haar drugsexces­sen, haar gelukkige jaren in Griekenland, en het gevecht om haar zoon. Het resultaat is een hoopvolle autobiografie.

De voltooiing van een verhaal dat het levensgevoel van een generatie verwoordt en daarmee ook een document is van een tijdgeest.


Parre

In de autobiografische roman ‘Parre’ vertelt Arjan van Essen het ontroerende verhaal van een Veluwse boerenjongen die vanuit zijn streng christelijke milieu terechtkomt in de wereld van het gokken.

Parre groeit op in een Veluwse boerengemeenschap, in een huis waar nauwelijks gesproken wordt. Vol verwondering en op zoek naar de verbinding die hij thuis niet vindt, trekt hij er als jonge jongen ’s nachts op uit en sluit hij vriendschappen met de dieren in het bos. Om diezelfde reden stapt hij in de dure Mercedes die hem in Amsterdam brengt.

Vanaf dat moment leeft Parre in twee werelden: in het streng christelijke milieu dat hij zichzelf eigen heeft gemaakt en in de gokscene in de stad. Dat hij die twee levens zorgvuldig gescheiden houdt, is voor hem vanzelfsprekend. Over sommige dingen spreek je niet. Totdat hij met zijn rug tegen de muur staat en niets anders wil dan verdwijnen. Achtervolgd door schulden, op de grens van waanzin, maakt hij een keuze.

Geïnspireerd door zijn eigen levensverhaal geeft Van Essen een intieme inkijk in de eenzame wereld van een gokverslaafde die het voor elkaar krijgt om uit het dal te klimmen.


Trainspotting

Wereldwijde cultbestseller opnieuw uitgegeven

Het leven van Mark Renton en zijn vrienden wordt beheerst door hun heroïneverslaving. Het lukt Mark maar niet om van zijn verslaving en van zijn verkeerde vrienden af te komen. Zonder drugs is het bestaan deprimerend en verwordt het tot een zoektocht naar vervangende kicks: seks, alcohol, geweld en criminaliteit.

Met Trainspotting schetst Welsh een portret van een generatie die enkel geeft om het spotten van de ‘train’, de dealer.


Chardonnee

Een eerlijk, herkenbaar en hilarisch verslag van hoe Clare worstelde met de drank

Een glaasje bij het eten, een glaasje bij het koken, een glaasje bij het helpen van de kinderen met huiswerk… is het echt allemaal alleen voor de gezelligheid? Langzaam beseft Clare Pooley dat ze een probleem heeft, waarvoor matigen niet de oplossing is: ze is niet gemaakt voor één glas wijn. Maar hoe stop je met drinken in een wereld waarin elke sociale gelegenheid lijkt te worden aangedreven door liters drank?

Dit boek is het eerlijke verslag van het jaar waarin Clare besluit uit te zoeken of er leven na de wijn is. In hetzelfde jaar krijgt ze de diagnose borstkanker. Toch is Chardonnee een grappige en positieve kijk op hoe je het leven ten volle kunt leven zonder roes (en kater).

‘Dit boek is hilarischer dan Bridget Jones. En – op een aanstekelijke en liefdevolle manier – ook een stukje confronterender. Je hoeft geen Bridget Jones te zijn om je in haar te herkennen. En je hoeft geen alcohol te consumeren op het niveau van Clare Pooley om na dit boek te beseffen hoe raar je (lees: onze) relatie met alcohol eigenlijk is.’ – Manon Meijers

‘Clare is een rasverteller die met haar harde humor en droge kijk op het leven je hart verovert. Haar eerlijkheid is verfrissend en maakt haar bijzonder likeable.’ –Wijnspijs.nl

Lezersreacties:
‘Dit boek heeft me geholpen om een aantal positieve veranderingen aan te brengen.’

‘Ik heb genoten van elke pagina – en sommige pagina’s leken echt over mij te gaan.’

‘Soms grappig en luchtig, maar tegelijkertijd geeft Clare het onderwerp ook het respect dat het verdient. Ik vond het geweldig.’

Clare Pooley (1970) studeerde in Cambridge en werkte twintig jaar als Managing Partner bij een van ’s werelds grootste reclamebureaus tot ze besloot haar stressvolle baan op te zeggen om voor haar gezin te zorgen. Ze woont in Fulham, Londen, met haar Schotse man, drie kinderen, een hond en een plankje in de koelkast met alcoholvrij bier. Ze is de vrouw achter de populaire blog ‘Mummy was a Secret Drinker’ onder het pseudoniem ‘Sober Mummy’.


If I’m Being Honest

Een verpletterend, ontroerend en pijnlijk eerlijk relaas van Holland’s Got Talent-jurylid Dan Karaty over zijn leven voor, tijdens en na zijn opname in een verslavingskliniek

Choreograaf Dan Karaty heeft het helemaal voor elkaar: hij reist de hele wereld over en heeft geen gebrek aan feestjes, aandacht en geld. Hij komt in Nederland terecht als jurylid van So You Think You Can Dance en Holland’s Got Talent en het publiek valt als een blok voor de goedlachse Amerikaan. Maar achter zijn glimlach verbergt Dan een groot geheim. Hij is alcoholist.

Hoe succesvoller hij wordt, hoe meer hij gaat drinken. En zolang hij kan werken en zijn afspraken nakomt is er toch geen probleem? Maar met dat succes komen ook alsmaar meer sociale verplichtingen. Hij wordt afhankelijk van de drank en het kost hem steeds meer energie om de schone schijn op te houden.

Dan breekt de coronapandemie uit en komt hij thuis te zitten. Hij kan zich niet langer in zijn hotelkamer terugtrekken om een paar flessen wijn leeg te drinken. Maar hij kan ook niet stoppen. Voor het eerst geeft hij toe dat hij hulp nodig heeft en al snel zijn hij en zijn vrouw het erover eens dat hij moet worden opgenomen in een verslavingskliniek. Hij gaat er naartoe, niet wetend of hij bij thuiskomst nog welkom is.

In de pers

‘Lieve Dan, ik ben ontzettend trots op jou, op je wil, je doorzettingsvermogen, je durf en je liefde voor je gezin, en nu ook voor jezelf. En… I’m so glad you are back.’ Chantal Janzen op Instagram


Vergelijkbare berichten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *