De boeken van Roxane van Iperen 2024 (uitgebreid beschrijving)

Roxane van Iperen is een Nederlandse schrijfster en jurist. Van Iperen bracht haar jeugd door in Málaga, Spanje, en ging van 1990 tot 1992 naar de Engelse middelbare school. Ze begon haar carrière bij een advocatenbureau voordat ze overstapte naar onderzoeksjournalistiek en ging schrijven. In 2016 maakte ze haar literaire debuut met de roman Schuim der Aarde, waarin ze de complexiteit van het leven in verschillende omgevingen verkent.

Het literaire werk van Van Iperen heeft lovende kritieken en erkenning gekregen. Ze ontving verschillende literaire prijzen, waaronder de Hebban Debuutprijs voor Schuim der Aarde en won ook prijzen met haar tweede roman ’t Hooge Nest. Haar meest recente roman, is Dat beloof ik uitgebreid in mei 2023. (Bron: Wikipedia)

Hieronder vind je de uitgebrachte boeken van Roxanne van Iperen op boekvolgorde. De boeken van Roxane van Iperen heb ik uitgebreid beschreven, naast een boekomschrijving heb ik ook een link van Bol.com geplaatst. De link geeft extra informatie over het boek waaronder de recensies en waarderingen van de lezers. Via de link kun jij het boek eenvoudig en snel bestellen.

• 2016 – Schuim der aarde
• 2018 – ’t Hooge Nest,
• 2021 – De genocidefax
• 2021 – Brieven aan ’t Hooge Nest
• 2022 – Eigen welzijn eerst – Hoe de middenklasse haar liberale waarden verloor
• 2023 – Dat beloof ik

Schuim der aarde

Een wervelende roman over verlies, vechten voor je bestaan, liefde en gemis

Als je opgroeit op een verlaten vlakte, zonder samenleving, cultuur of wet: bestaat er dan nog zoiets als een innerlijke menselijke beschaving?

In Schuim der aarde vertelt Roxane van Iperen het verhaal van de weesjongen Anjo, de jonge prostituee Lucy en Elizabet, de welgestelde echtgenote van een politiecommissaris. Alle drie eindigen ze op en rond ‘de berg’, waar hun levens naar elkaar toe en van elkaar af bewegen.

Als de buitenwereld op je neerkijkt, is het dan mogelijk de regie over je bestaan te nemen?

Schuim der aarde is een wervelende roman over verlies, vechten voor je bestaan, liefde en gemis, gesitueerd in Brazilië. Roxane van Iperen neemt de lezer mee naar een wereld waar moraliteit en maakbaarheid holle begrippen zijn, en er maar één doel is: overleven.

Als je alles hebt, accepteer je het dan nog als je dat ene niet kan krijgen?

´t Hooge Nest

het waargebeurde verhaal van twee joodse zussen in het verzet, een onderduikvilla in ’t Gooi en het onvermijdelijke verraad

‘Wanneer er gevochten moet worden, moet er maar gevochten worden. Je kunt jezelf niet ontrouw worden. Je kunt jezelf ook niets wijsmaken. We stonden ervoor. We hebben gedaan wat we moesten doen, wat we konden doen. Niet meer en niet minder.’ Janny Brandes-Brilleslijper

Tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn de twee joodse zussen Janny en Lien Brilleslijper actief in het verzet in Amsterdam en Den Haag. Als het net zich rond hen begint te sluiten, moeten ze onderduiken. Ze komen terecht in ’t Hooge Nest, een villa verscholen in de bossen van ’t Gooi. Spoedig zal het huis onder hun leiding uitgroeien tot een van de grootste onderduikadressen in Nederland.

Terwijl de laatste joden in het land worden opgejaagd gaat het leven van enkele tientallen onderduikers zo goed en kwaad als het gaat door, pal onder de neus van NSB-buren en nazikopstukken. Als het einde van de oorlog in zicht is, wordt het Nest verraden. Samen met de familie Frank belandt de familie Brilleslijper op het laatste transport naar Auschwitz.

’t Hooge Nest is een verhaal over moed, verraad en menselijkheid in barbaarse tijden, en brengt een ongekende geschiedenis met kracht tot leven.

De genocidefax

Essay van de Boekenweek 2021. Kigali, 19 april 1994 vn-commandant Roméo Dallaire staat op een broeierig vliegveld in Kigali, Rwanda, met op de achtergrond het onregelmatige staccato van geweerschoten, en kijkt toe hoe zijn Belgische blauwhelmen een voor een in de buik van een c-130 Hercules-transportvliegtuig verdwijnen.

Het land dat ooit de waterscheiding tussen Tutsi’s en Hutu’s had geïnstitutionaliseerd, de een superieur aan de ander had verklaard, laat hen nu achter in het volle besef van de slachtpartij die buiten deze luchthaven is ingezet. Het ‘Zwitserland van Afrika’, zoals door westerlingen vaak naar Rwanda werd verwezen met een pijnlijk gebrek aan verbeeldingskracht of vanuit de simpele gewoonte alles op zichzelf te betrekken, staat er alleen voor.

Brieven aan ’t Hooge Nest

Bundel over moed, medemenselijkheid en trouw blijven aan jezelf

Het kwaad kwam niet van buiten, maar uit onszelf. Om het moerasland heen blijven fietsen en alleen op het prille bloemenveld wijzen, is lui en gevaarlijk. Alles wat toen gebeurd is, kan per definitie nogmaals gebeuren en die kans wordt alleen maar groter als er geen streven is het gebeurde ten minste te onderzoeken.

Sinds de verschijning van ’t Hooge Nest in november 2018 hebben talloze lezers Roxane van Iperen geschreven. Ontroerende brieven met ontboezemingen over de oorlog, over onbesproken leed en over opgroeien in een door trauma’s getekend gezin. Maar ook kwam er nieuwe informatie over personen uit ’t Hooge Nest aan het licht, die door deze publicatie wordt ontsloten.

Een simpel streven zoveel mogelijk stemmen aan het woord te laten. Geen historici, onderzoekers of oorlogskenners, hoewel die niet zijn uitgesloten, maar willekeurige lezers die zich geroepen voelden hun persoonlijke ervaringen op te schrijven over gebeurtenissen nu of uit die tijd.

Samen met de 4-meilezing Stemmen uit het diepe die ze in 2021 uitsprak, de Cleveringalezing en het aangrijpende relaas over de ontruiming van de psychiatrische instelling Het Apeldoornsche Bosch in 1943, vormen deze brieven een reflectie op de realiteit van onderdrukking, wegkijken, moed en medemenselijkheid.

Het zwijgen hielp niet. In hoeverre de brieven iets van het zwijgen opheffen is niet te zeggen – zij die in het zwijgen volharden schrijven niet.

Eigen welzijn eerst

Nederland heeft lang een zelfbeeld van openheid en tolerantie gehad. Dat beeld kwam voort uit het naoorlogse optimisme van de middenklasse, die geloofde in kansengelijkheid, ongeacht afkomst of achternaam, en het belang van goede publieke voorzieningen. Zo zou elke nieuwe generatie het beter krijgen dan de vorige.

Het geloof in vooruitgang is de afgelopen jaren afgebrokkeld en heeft onder invloed van de politiek plaatsgemaakt voor een sterke hang naar zelfbehoud, met extreme sentimenten tot gevolg. In Eigen welzijn eerst laat Roxane van Iperen op prikkelende wijze zien hoe dit heeft kunnen gebeuren, en spreekt ze de hoop uit dat de middenklasse opnieuw de vooruitgangsgedachte omarmt.

Dat beloof ik

De twaalfjarige M. groeit op in twee werelden. Thuis is er chaos en geweld, op school past ze zich geruisloos aan. Haar ouders zijn continu op de vlucht – voor de buitenwereld, elkaar, hun eigen demonen – en sleuren M. mee, van dorp naar dorp, van school naar school. Ze zoekt haar heil in de natuur en bij andere buitenstaanders – de bewoners van een vakantiepark, de reizigers in een woonwagenkamp, een groep kunstenaars in het bos.

Maar nergens krijgt ze de kans om wortel te schieten, of, belangrijker nog: om met iemand een gedeeld verleden op te bouwen. Voor iedereen is ze slechts een voorbijganger. En als er niemand getuige is van je leven, besta je dan wel?

Dat beloof ik is het verhaal van een meisje dat alles in haar jonge leven moet bevechten om overeind te blijven. En uiteindelijk voor een onmogelijke keuze komt te staan.